Rozdział trzynasty

Nie !Jednak mi się nie zdawało . Tak , to "ojciec" obejmował załamaną ciotkę . Co to miało znaczyć ? Szybko podbiegłam do nich . 
C: Ciociu ! Co ty robisz ? Skąd znasz ojca ? 
C.P: Co ? To twój ojciec ? 
C.: Przestań udawać ! A ty co się gapisz ? Wypie***** stąd ! Nie potrzebujemy twoich łask !
C.P: Chelsey ! Jak ty się odzywasz do własnego ojca ? Uspokój się , proszę . 
C: Ja mam się uspokoić ? Ja ?! Wogóle to nie jest mój ojciec . Co ty wogóle robiłaś ? Jesteś z nim? 
C.P: To nie tak . Wysłuchaj mnie ... Jeremy to ... 
C: Nie ! Nie chcę słuchać o Jeremy'm ! Nienawidzę go ! Nienawidzę ! 
Wykrzyknęłam na cały głos . Pobiegłam do łazienki rozzłoszczona . Nigdy wcześniej taka nie byłam . 
J: WTF ?! To twój ojciec ? Jak ? Jak ?!!
C: Nie wiem ! Kur** nie wiem ! Zdrajcy ! Dlaczego ? 
Rozpłakałam się aż z złości , smutku a właściwie nie wiem z czego . Nie wytrzymywałam już tego . Co tu się dzieje ? Dlaczego akurat mnie to spotkało ? Przyjechałam do Polski aby już definitywnie zapomnieć o nim i co ?! Przyczepił się ... Ale nie ... Ja się nie poddam ! Będę walczyć dla siostry ! Muszę być silna ... silna ! Ciągle potarzałam sobie te słowa w myślach . Przemyłam szybko twarz , wytarłam ją . 
J: Ochłonęłaś już trochę ?
C: Nie ! To co się dzieje to jakaś parodia ! Jakiś koszmar ! Horror ! Nie chce go znać , ciotki też . 
Nie wiem dlaczego to powiedziałam . Przecież nadal ją kochałam jak matkę , darzyłam ją ogromną wdzięcznością za to że mnie nie zostawiła , za to że nie oddała mnie do domu dziecka . Nadal miała złote serce ale ... Ta więź jaka nas wcześniej łączyła jakby się przerwała ... Jakby został tylko malusieńki kawałeczek . Jakby za chwilę wszystko miało być zerwane . Nie wiem czy tak się stanie , ale wiem jedno . Będę walczyć i zgodnie z obietnicą zdobędę pieniądze na operację , tylko dla Alex . Tylko ona i Jess są zawsze w moim sercu , oczywiście jako bliskie osoby , osoby jak z rodziny . Wyszłam szybko z łazienki i spojrzałam przez szybę sali Alex na nią . Nadal miała zamknięte oczy . Zapomniałabym ! Jutro jest XXII rocznica śmierci mojej matki . I znowu gorzka łza spłynęła mi po policzku. Nie chcę abym szła na pogrzebie siostry , nie dopuszczę do tego chociaż jestem już na skraju załamania nerwowego , nie wiem jak to nawet nazwać. Całą noc spędziłam w szpitalu , ciotka też ale siedziałyśmy daleko od siebie . Ciocia próbowała wszystko mi wytłumaczyć ale na próżno. Nie miałam do tego siły . Rankiem pojechałam razem z przyjaciółką do hotelu. Umyłam się , zjadłam coś , ubrałam się i pomalowałam . Byłyśmy już gotowe. Udałyśmy się do Kościoła. Chociaż obecnie byłyśmy w Warszawie a moja matka była pochowana w Chicago i tak czułam jakby cały czas była ze mną , jakby cały czas prowadziła mnie za rękę . Chociaż nie pamiętam jej , ani trochę to i tak ją kocham . Całą Mszę św. myślałam o niej , jakby wyglądała teraz . Właśnie tego mi brakowało , takiej prawdziwej matczynej miłości. Pomodliłam się za nią kilkakrotnie i prosiłam Boga aby operacja się udała i abym zebrała wystarczającą ilość pieniędzy na operację. Bóg zawsze mnie wysłuchał i pomógł mi . Zawsze miałam szczęście tylko teraz jakoś tak wyszło ... Wszystkie nieszczęścia w jednej wielkiej kupie zebrały się . To było straszne , już praktycznie nie wytrzymywałam . Nic mi się nie mieści w głowie . Dlaczego ? Dlaczego akurat ja ? Dlaczego akurat teraz ? Siedząc w szpitalu przed salą na jakiekolwiek słowa lekarza myślałam , cały czas myślałam . Właśnie ten szpital był najlepszy w całej Warszawie i miałam nadzieję że nie zawiodę się na nim . Kiedy tak siedziałam ktoś usiadł obok mnie . Spojrzałam w bok przyglądając się mężczyźnie który również mi się przyglądał . 
D ( Dominic , bo tak miał na imię ) : Siemka , jestem Dominic . A ty jak się nazywasz ?
C: Dziwne że mnie nie znasz ... 
Odpowiedziałam obojętnym tonem . 
D: Niby skąd ? To mogę się dowiedzieć jak mam na imię ? 
c: Jestem Chelsey i byłam w Top Model Tattos . Byłam w finale . Nadal nic ? 
D: Ah tak ... Coś o tobie słyszałem , ale nie oglądałem tego programu . Dlaczego tutaj jesteś ? I to w takim stanie , jeżeli oczywiście mógłbym spytać . 
C: Sory , nie znam cię . To są moje prywatne sprawy . 
D: Spoko . 
C: A czym się zajmujesz ? 
D: Ja ? Ja projektuje ubrania i inne gadżety i prowadzę sklep internetowy . A ty ? Nie znasz mnie ? 
C: No proszę cie ... Ty mnie nie znałeś to ja mam cię znać ? 
D: Bo ostatnio dużo o mnie piszą co mnie denerwuje . Mój wujek to Gucci , ale moi rodzice nie są zbyt sławni . Można powiedzieć że zmusili mnie abym szedł w ślady wujka . Na początku mnie to niezbyt kręciło ale rozkręcam się i nawet mnie to wciągnęło. 
C: A ile masz lat ? 
D: 25 , a ty ? Może powiesz mi coś o sobie ? I spokojnie , nie jestem żadnym dziennikarzem czy coś ... Możesz mnie nawet przeszukać 
C: Nie no ... Aż taka nie będę i wierzę ci . Ja mam 22 lat . 
Pierwszy raz od tych sytuacji uśmiechnęłam się prawdziwie , nawet nie wiem dlaczego . 
C: No dobra , więc jestem Chelsey i urodziłam się w Chicago . Moja matka zmarła gdy miałam zaledwie 5 miesięcy , nie pamiętam jej kompletnie ! Widziałam ją tylko na kilku zdjęciach . Wczoraj była rocznica jej śmierci , już 22 a ja nadal nie mogę sobie poradzić z tym że nie mam matki ... Wychowała mnie ciotka , młodsza siostra mojej mamy. 
D: A twój tata ? Co z nim ?
C: Szkoda gadać ... Porzucił mnie , nie chciał mnie ale ... 
D: Ale ? Jeśli nie chcesz mówić nie musisz . 
C: I wole na razie nie . W ogóle dopiero cię poznałam a ci już kawałek mojego życia opowiedziałam ... Dziwne . Z nikim się tym nie dzielę , oczywiście poza moją przyjaciółką. 
D: A jak ma na imię ?
C: Jessica , Jess . A wogóle czekasz na kogoś ? Masz kogoś w szpitalu ? 
D: Tak ,mój siostrzeniec ma mały zabieg . Nic poważnego . Opiekuję się co weekend , bo moja siostra jest bardzo zapracowana . Jestem niemal jak tatuś , bo on jego nie ma . 
C: Ja też mam siostrę taką przyrodnią,  zaadoptowaną niedawno przez ciotkę . Ma poważną wadę serca i oczekuje na operację ... Tylko że . A z resztą co ci będę opowiadać . 
D: Nie no mów co chcesz . 
C: Nie ... 
D: Skoro nie to nie . Ja będę już szedł . Zobacze co u siostry . Cześć . 
C: Mam nadzieję do zabaczenia. 
D: Na pewno jeszcze się spotkamy. 
Po tym jak chłopak poszedł do swojej rodziny mi się trochę poprawił nastrój. W końcu nie musiałam myśleć tylko o tym co mnie spotkało. Ale cóż... Na drodze życiowej jest wiele wybojów i ostrych zakrętów . Takie jest życie . Nigdy nie wiesz co się spotka za chwilę . 

------------------------------------------------------------

Chelsey : 

 Chels z Dominicem

Dominic :